Monarchia w Wielkiej Brytanii

Ustrojem politycznym Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jest monarchia parlamentarna. W jej ramach funkcjonuje system gabinetowo – parlamentarny czyli taki system rządów, który charakteryzuje się przewagą gabinetu nad parlamentem. Głowa państwa pełni głównie funkcję reprezentacyjną. Sam system zaś oparty jest na dwupartyjności, rząd powoływany jest przez parlament a wybór premiera występuje automatycznie poprzez wybór zwycięskiej partii. Sam premier może wystąpić z wnioskiem o rozwiązanie parlamentu. Tak więc dziedzicznym władcą Wielkiej Brytanii jest monarcha. Należy jednak zastrzec, że panuje maksyma mówiąca „rex regnat, sed non Gubernat” – król panuje, ale nie rządzi. Władza królewska w pełni została przeniesiona na ręce parlamentu, sądów i gabinetów. Monarchia jest najstarszą w kraju instytucją.

Królowa Elżbieta II

Sama Królowa Elżbieta II pochodzi w prostej linii od Króla Egberta, który w roku 829 zjednoczył Anglię. W całej historii ciągłość monarchii przerwana została tylko raz, gdy ustanowiono republikę. Było to w latach 1649 – 1660. Obecnie królowa jest nie tylko głową państwa, pełni również ważny symbol zjednoczenia narodowego. Mianuje się pełnym tytułem „Elizabeth the Second, by the Grace of God of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland and of Her others Realms and Territories Queen, Head of the Commonwealth, Defender of the Faith.” Tytuł dosyć długi, możemy go przetłumaczyć jako : Jej Królewska Mość Elżbieta II, z łaski Boga Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i innych królestw i terytoriów, głowa Wspólnoty Narodów, obrońca Wiary. Należy zastrzec jednak, że na Wyspach Normandzkich i na Wyspie Man królową reprezentuje gubernator. Jednak obowiązują króla inne uprawnienia o dosyć szerokim zakresie zwane też prerogatywami królewskimi. Należą do nich między innymi zwierzchnictwo i pozycja naczelnego wodza sił zbrojnych, prawo do zawierania pokoju ale i także wypowiadania stanu wojny. Może związywać i rozwiązywać parlament, dysponuje prawem sankcji ustaw a także prawem łaski, może również mianować wszystkich wyższych urzędników, w tym również członków rządu.

Uprawnienia

Tyle teorii, w praktyce natomiast król przestał używać sankcji ustaw (ostatni znany przypadek użycia tego prawa odbył się na początku wieku XVIII). W praktyce też wszystkie decyzje króla wymagają kontrasygnaty ministra. Tak więc król nie podejmuje decyzji a tylko je uprawomocnia. Jednak patrząc na ten problem z drugiej strony – król nie ponosi odpowiedzialności za żadną z decyzji, zgodnie z dewizą : Król nie może czynić źle. Na zakończenie należy jeszcze wspomnieć, że pod względem terytorialnym Wielka Brytania jest unią realną, czyli związkiem minimum dwóch państw opartą na działaniu wspólnych instytucji państwowych.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies