Szkocja

Szkocja zajmuje około jedną trzecią powierzchni Zjednoczonego Królestwa, pokrywając obszar 78 772 kilometrów kwadratowych włączając w to prawie 800 wysp, w tym Orkady, Hebrydy i Szetlandy.

Historia

Pierwsze ludy nieindoeuropejskie zaczęły osiedlać się w Szkocji od III tysiąclecia p.n.e., od połowy I tysiąclecia osiedlali się tam Celtowie. Rzymianie podejmowali kilkakrotne próby zdobycia tych terenów, jednak w 211r. wycofali się za linię zbudowanego w 122r. Wału Hadriana, który wyznaczał północne granice cesarstwa. W III w. z Irlandii zaczęły napływać plemiona celtyckie, zwane Szkotami. Pomiędzy VI a IX w. powstały królestwa Szkotów, Piktów, Anglów, i Brytów. W 843 r. państwo Piktów i Szkotów zostało zjednoczone przez Kennetha I MacAlpine`a. Na początku XI w. królestwo Szkocji powiększyło się o Lothian i Strathclyde oraz o północną Nortumbrię z miastem Edynburg. Tron Szkocji objął w połowie XI w. król Malcom III. Szkoci próbowali zrzucić swą zależność od Anglii, jednak skończyło się to opanowaniem Szkocji przez Edwarda I. W roku 1305 wybuchło powstanie dowodzone początkowo przez W. Wallace'a, później przez Roberta Bruce'a, który w 1306 objął tron szkocki jako Robert I. Ostateczne zwycięstwo nad Anglikami Szkoci odnieśli w bitwie pod Bannockburn w 1314 r. w roku 1328 traktatem w Northampton Anglia formalnie uznała niepodległość Szkocji.

Geografia

Topografia Szkocji jest nietypowa ze względu na uskok tektoniczny Highland Boundary Fault , który przecina Szkocję od Helenesburgha do Stonehaven. Uskok ten oddziela od siebie dwa całkowicie różne regiony: Highlands na północy i zachodzie od nizin na południu i wschodzie. Highlands to region zawierającyw sobie większość górzystego terenu Szkocji, włączając w to najwyższą górę wysp brytyjskich Ben’a Nevis’a (1343 m.n.p.m). Nizinne tereny znane jako centralny pas ziemi są domem dla większości ludzi zamieszkujących Szkocję. To właśnie tutaj znajduje się Glasgow, największe miasto Szkocji i Edynburg, stolica Szkocji i centrum polityczne tej części Wielkiej Brytanii.

Atrakcje przyrodnicze

Szkocja to przede wszystkim piękna, natuiralna przyroda, w tym góry bogate w zieleń oraz leżące między nimi jeziora. Jednym z najsłynniejszych jest słynne Loch Ness, wokół którego narosła legenda o mieszkanjącym w nim potworze. Szkocja to kraina dzika i niezdobyta, pełna tajemnic, zamków i opowieści o szkockich bohaterach. Najciekawszymi terenami naturalnymi, które trzeba koniecznie zobaczyć będąc w Szkocji są pasma leżące za umowną linią, która łączy Greenock i Dundee. Tereny te określane są jako Highlands. Charakteryzuje je  chłodny surowy klimat z mroźnymi zimami i goracymi latami. Przepiękny widok stanowią wrzosowiska, które ciągna się na ogromnych przestrzeniach. Pośród nich można trafic na płynące z gór potoki. Główne pasma górskie znajdujące się tam to Góry Kaledońskie (North-West Highlands) i Grampiany (Central Highlands), w których leży najwyższy szczyt Ben Nevis (1343m n.p.m.).W drugą strone od wspomnianej linii ciągnie się łagodna kraina nizinna - Lowlands. Tu rozłożyły się największe szkockie miasta.

Miasta

Szkocja moze sie pochwalić kilkoma miastami o duzym znaczeniu dla regionu, ale i dla całej Wielkiej Brytanii. Największe z nich to Glasgow, Perth, Dundee, Aberdeen i oczywiście stolica Szkocji - Edynburg. Każde z tych miast ma inny charakter i pełni inna rolę w życiu mieszkańców Szkocji. Glasgow to przede wszystkim duży ośrodek przemysłowy, ale są tu też muzea, galerie i zabytki architektoniczne. Miasto stanowi bazę wypadową do doliny Clyde. Nieco mniejsze jest miasto Perth znane głównie z przepięknych krajobrazów, lesistych pagórków połozonych nad rzeką Tay, przystani pełnej statków handlowych oraz centrum handlu i finansów. Z kolei trzecie co do wielkości szkockie Aberdeen słynie z bogatej architektury granitowej, a swoją wielkosc zawdzięcza wydobyciu ropy naftowej. Największy Edynburg to wizytówka kraju, a jednoczesnie stolica kulturalna. Połozony na stokach wygasłych wulkanów dzieli się na Stare i Nowe Miasto. Pierwsze ma charakter średniowieczny, a góruje nad nim zamek edynburski. W krajobrazie okolic miasta dominuje największy z wygasłych wulkanów - Arturs`s Seat.

Zamki

Część zamków w Szkocji stało się sławnych nie ze względu na ich potęgę ale piękno, jednakże te najbardziej pamiętne są znaczące w obu tych dziedzinach. Piękno położenia przyciągało uwagę królów podczas tworzenia królewskich rezydencji, którymi kolejno były zamki Dumbarton, Stirling, Perth i Edynburg. Zamek Stirling został nadany przez Jamesa I jego angielskiej małżonce lady Joannie de Beaufort. Pomimo tego, że zamek jest zbudowany na niewysokim wzgórzu to góruje nad okolicą. Strumień Forth płynie przy podstawie wzgórza i wije się w terenie pomiędzy Stirling a morzem, Widok z zamku jest przepiękny. Na północnym wschodzie stoi samotny szczyt Abbey Craig uwieńczony przez monument Wallace`a, i wznoszący się nad pamiętnym Bannockburn. Można stąd także zobaczyć ruiny Cambuskenneth Abbey. W zamierzchłych czasach tylko kilka zamków mogło rościć sobie prawo do posiadania większej potęgi niż Dunnottar w Kincardineshire, niedaleko Stonehaven. Półwysep, na którym stoi wznosi się na znaczną wysokość ponad poziom morza i niespokojne fale Morza Północnego rozbijają się o trzy strony jego podstawy.

Whiskey

Prawdopodobnie sama whisky została przywieziona do Szkocji przez Celtów, jednak nie wiadomo skąd oni znali sposób jej produkcji, ale to właśnie Szkoci byli tym narodem, który z tego trunku stworzył swoiste dzieło sztuki. W XVI i XVII wieku whisky była już częścią życia każdego Szkota, i być może naturalny brak sympatii Anglików doprowadził do wprowadzenia wysokich podatków, które przybrały niebotyczne rozmiary po unii w 1707 r. Było to powodem powstania ogromnej ilości nielegalnych destylarni. Dopiero w roku 1823 uchwalono ustawę pozwalającą na legalną produkcję whisky, obłożoną rozsądnymi podatkami. Światową popularność whisky zaczęła zyskiwać pod koniec wieku XIX. Dziś whisky jest sprzedawana niemal na całym świecie.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies